Czy płytki ceramiczne można układać na drewnianej podłodze?

Drewno pod płytkami? Tak to możliwe, aczkolwiek okładziny ceramiczne najlepiej sprawdzają się na solidnych podłożach betonowych i murowanych oraz stabilnych i sztywnych podkładach wykończeniowych, takich jak jastrychy czy tynki. Płytkami ceramicznymi można przykryć wysłużony parkiet lub surowe płyty MDF. Jak przygotować się do tej niełatwej glazurniczej rewolucji?

Materiały drewniane i drewnopodobne zdecydowanie różnią się od podłoży wytworzonych na bazie komponentów mineralnych. Mniejsza sztywność i stabilność oraz większa odkształcalność sprawiają, że drewno stanowi znacznie trudniejszy typ podłoża pod okładziny ceramiczne niż powierzchnie betonowe lub jastrychowe. Podłoże drewniane z przyklejonymi płytkami może się odkształcać, powodując ich uszkodzenia i pękanie. Dlatego trzeba zadbać, by użyć dobrej jakości chemii budowlanej.

Po pierwsze: maksymalne zniwelowanie naprężeń

  • Niezależnie czy pracujemy z płytą MDF, OSB, parkietem, deskami podłogowymi czy sklejką, przygotowane podłoże musi być nośne i nieodkształcalne, a poszczególne elementy powinny być tej samej grubości.
  • Koniecznością jest również zastosowanie materiałów oddzielających, które będą w stanie zredukować, a nawet zniwelować naprężenia powstające na styku różnych materiałów np. drewna i płytek, pozwalając na bezpieczne ułożenie okładziny.
  • Warunkiem niezawodności takiego rozwiązania jest usztywnienie podłoża i ograniczenie do minimum możliwości odkształcenia. Oznacza to, że tafla podłogi musi być podparta na elementach nośnych, zamontowanych w odpowiednim rozstawie, uwzględniającym również grubość płyty lub deski oraz solidnie przytwierdzona za pomocą gęsto rozlokowanych wkrętów do drewna.
  • Zakłada się, że w budownictwie indywidualnym grubość płyt dla powierzchni ściennych powinna wynosić co najmniej 12 mm, dla podłogowych min. 19 mm, natomiast odstępy pomiędzy legarami lub belkami nie mogą być większe niż 60 cm.
  • Do wykonania warstw odcinających zalecamy odpowiednie maty lub płyty. Można użyć maty uszczelniająco-odcinającej Sopro AEB® plus 639, która skompensuje naprężenia powodowane naturalnym pęcznieniem lub płyty izolacyjnej Sopro FDP 558, zapewniającej usztywnienie podłoża oraz pozwalającej na zredukowanie naprężeń powstających w wyniku ugięcia przy obciążeniu.

Po drugie: odpowiednia ochrona przed wilgocią

Poza tym, że drewno zmienia wymiary pod wpływem wilgoci, nie jest też odporne na destrukcję powodowaną długotrwałym oddziaływaniem wilgoci, przez co może gnić i tracić wytrzymałość.  Aby woda nie przenikała w głąb drewna, podłoże musi zostać zabezpieczone poprzez naniesienie właściwego gruntu np. podkładu gruntującego do podłoży niechłonnych Sopro HPS 673. Przed przystąpieniem do pracy, usuwamy wszystkie powłoki zmniejszające przyczepność, np. wosk, lakier czy olej.
Pamiętajmy jednak, że warstwa ta chroni podłoże jedynie w trakcie wiązania i wysychania kleju i w żadnym wypadku nie można traktować jej jako powłoki uszczelniającej. Dlatego, w miejscach narażonych na oddziaływanie wody, należy zabezpieczyć podłoże przy użyciu masy hydroizolacyjnej.

Po trzecie: niezawodny klej to podstawa

Naprężenia w podłożach drewnianych są tak duże, że do przyklejania powinno się używać zapraw klejowych o podobnych właściwościach, co ma niebagatelny wpływ na trwałość całej posadzki. Bardzo ważne, aby wilgoć z rozrobionej zaprawy klejowej jak najkrócej znajdowała się pomiędzy podłożem a przyklejanym elementem. Z uwagi na podatność drewna na wnikanie wilgoci, zaleca się stosowanie takich zapraw klejowych, które w krótkim czasie zużyją niemalże całą ilość wody zarobowej (lub komponentu płynnego przy klejach dwuskładnikowych) do wytworzenia wiązania cementowego Dzięki temu niekorzystne oddziaływanie na podłoże jest zredukowane do minimum.

Wysokoelastyczne zaprawy klejowe np. Sopro MEG 665, 666, 667 oraz Sopro MG Flex 669, spełniają najwyższe wymogi normy PN-EN 12004 i dzięki parametrowi ugięcia poprzecznego S2, mają zdolność zredukowania potencjalnych naprężeń (takiej cechy nie mają tradycyjne zaprawy cementowe).  Ponadto, tradycyjne rozwiązania mogą tracić wodę w wyniku odessania jej przez podłoże bądź poprzez odparowanie, jeszcze przed zakończeniem procesu wiązania. Nowoczesne zaprawy szybkowiążące Sopro, oprócz uzyskiwania wysokich parametrów wytrzymałościowych w krótkim czasie, są w stanie wykorzystać całą ilości wody do wytworzenia struktury, składającej się na ostateczną postać warstwy klejowej. Właściwość ta nazywana jest wysokokrystalicznym wiązaniem wody i jest możliwa dzięki zastosowaniu specjalistycznych spoiw na bazie cementów glinowych.

Szybkie i wysokokrystaliczne wiązanie wody zmniejsza ryzyko spęcznienia drewna i stanowi czynnik determinujący wybór zaprawy do przyklejania płyt wielkoformatowych oraz płyt lub mat uszczelniająco-odcinających. Przykładem są tu wysokoelastyczne zaprawy klejowe Sopro FKM® Silver 600 lub Sopro megaFlex TX MEG 667 – podsumowuje ekspert Sopro.